Dictionary of Greek. 2013.
ηλιόφιλος — η, ο αυτός που χαίρεται να εκτίθεται στον ήλιο. Ουσ. ηλιοφιλία, η … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ηλιόφιλος και ηλιοπαθής — (heliopates). Γένος κολεοπτέρων εντόμων της οικογένειας των τενεβριονιδών, το οποίο περιλαμβάνει περίπου 50 είδη που ζουν κυρίως στη Μεσόγειο. Τα κολεόπτερα αυτά έχουν μεγάλο μέγεθος και ζουν κυρίως σε αμμώδεις τόπους. Το χρώμα τους είναι σε όλα… … Dictionary of Greek
ηλιο- — (AM ἡλιο ) α συνθετικό πολλών λέξεων τής Ελληνικής το οποίο δηλώνει ότι το β συνθετικό: α) προκαλείται ή προέρχεται από τον ήλιο (πρβλ. ηλιόκα(υ)μα, ηλιοφάνεια) θ) ανήκει ή αναφέρεται στον ήλιο (πρβλ. ηλιοβασίλεμα) γ) μοιάζει, λάμπει ή καίει σαν… … Dictionary of Greek
ηλιοχαρής — ές αυτός που χαίρεται να εκτίθεται στον ήλιο, ο ηλιόφιλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ηλιο * + χαρης (< *χάρος, το), πρβλ. οινο χαρής, περι χαρής] … Dictionary of Greek
φίλος — ίλεος, τὸ, Α φιλία. [ΕΤΥΜΟΛ. Αμφβλ. τ. που μπορεί να θεωρηθεί ως μεταπλασμένος τής λ. φιλία, κατά τα σιγμόληκτα ουδ. μῖσος, νεῖκος]. η, ο / φίλος, η, ον, ΝΜΑ, θηλ. και φίλαινα Ν, θηλ. και ος Α 1. αγαπητός, προσφιλής (α. «φίλο έθνος» β. «μηκέτι,… … Dictionary of Greek
αρθρόποδα — Φύλο ασπόνδυλων που ονομάζονται έτσι επειδή έχουν αρθρωτά πόδια. Στην πραγματικότητα όχι μόνο τα πόδια, αλλά ολόκληρο το σώμα τους αποτελείται από διάφορα τμήματα (άρθρα) που συνδέονται μεταξύ τους με αρθρώσεις ποικίλου σχήματος και κινητικότητας … Dictionary of Greek
ηλιοχαρής — ής, ές γεν. ούς, αιτ. ή, πληθ. ουδ. ή, ηλιόφιλος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
